Ik vraag mijn kind om te komen voor het eten, mijn kind blijft nog heel lang weg of doet alsof het me niet heeft gehoord. Ik ga mijn kind halen en dan begint het drama. Eten we dat? Ik lust dat niet! Ik heb geen honger.

Of  mijn kind zit alleen maar wat te roeren in het eten. Ik vraag om toch twee hapjes te eten maar mijn kind zet het op het gillen.

Wij konden we geen gesprek voeren aan tafel want mijn kind werd altijd boos als we spraken. 

Wij hebben jaren lang geen gezellige maaltijden gehad en met de feestdagen deed ik altijd maar bijzonder vrolijk en zorgde ik vooraf aan de maaltijd voor rust zodat mijn kind de lange maaltijd vol kon houden. 

Mijn kind wilde alleen maar rood eten dus maakte ik de aardappelen rood met kleurstof. En mocht overal kethup bij. Vele avonden aten we maar pasta met rode saus. 

En nog steeds mogen er geen vliesjes, vezels of harde stukjes in het eten zitten…

Ik zie ook veel kinderen die alleen brood eten of alles wat geen voeding is zoals patat, pizza, snoep, koek maar een wortel wil hij  niet eten. Sterker nog kinderen kunnen gewoon bang zijn van eten? 

Hoe kan dat en hoe krijg je dan een kind wel aan het eten?

Je kind eet heel selectief.

Je kind weigert te eten.

Je maakt je grote zorgen om het eten van jouw kind.

Je bent bang dat jouw kind een eetsttoornis ontwikkeld. 

Je voelt je als ouder niet goed genoeg.

Je denkt dat het nooit meer over gaat en slaapt er slecht van.

Je bent de strijd aan het opgeven (ook al weet je dat dit niet de beste keuze is).